Uyanış ve Sesleniş

Dilerim bu yazı damağınızda öyle bir tat bıraksın ki hiç bitmesin hep artsın J

Uzak diyarlardan sesleniyorum size, belki de çok yakından, aynı gökyüzünün altında değil miyiz hepimiz; buda yakınlaştırmaz mı bizi birbirimize!!!

Haydi kalkma zamanı uyanmak gerek derin uykulardan. Kışlık giysileri rafa kaldırır gibi sıyrılmak gerek mahmur alışkanlıklardan…

Güneşi hissetmek gerek, nasılda gülümsüyor bütün sıcaklığıyla… Özlemle beklediğimiz baharı müjdeliyor sanki. Günebakanlar gibi yüzünüzü dönün güneşe, bilir misiniz? Güneş ne yöne dönerse günebakan da ona çevirir yüzünü…

Biliyorum bazılarınız kaybolduğunuz boşlukların içinde bu kadın ne diyor diye serzenişte bulunuyor. Ama hatırlatmak gerek bazen birbirimize hayatı…  Hiç ummadık bir anda bu satırları okuyorsanız eğer bir anlamı yok mudur sizce de… Hepimizin bir umutla zaman zaman tutunduğu şeyler yok mu?

Ya nefes almayı unutmuşuzdur…

Ya sevmeyi…

Güzeli görmeyi, çiçeği koklamayı…

Çok değil daha geçen bahar; rüzgar göremediğim yerlerden yasemin, iğde kokuları taşıyordu burnumdan ciğerlerime oradan da kalbime süzülüyordu bu büyülü koku… Bana bu güzelliği taşıyan havayı içime çekerken rüzgara-havaya teşekkür ederken buldum kendimi…

Nereden geliyordu bu muhteşem eşsiz tat, nasılda tüm benliğimi değiştiriyordu. Doyamıyordum bir türlü havayı koklamaya içime çekmeye… Neden, neye, kimeydi bu özlem?

Ama biliyordum ki değişen bendim.

Uzun zamandır nefes alamadığım, kaybolduğum kör kuyularda ki ışık hüzmesinin meyvelerini almaya başlamıştım. Kendi hayatımın meşalesini daha güçlü tutmayı-taşımayı öğrenmiştim.

Madem ki Yoga birleşmek – bütünleşmekti; bende birleşmeyi, bütünleşmeyi, tefekkür etmeyi ve gerektiğinde bırakmayı öğreniyordum. Gerçekte var olan   ben’i arıyordum buda özüme yaklaşmamı sağlıyordu.

İçimde kabaran kızgınlık ve öfkenin sebebine kulak verdiğimde asıl mutsuzluk veren sebebin odaklandığım-beni sürekli olumsuz yönde besleyen bilinç altım, karmam olduğunu fark ediyordum. O zaman bebek adımlarıyla-sebatla sürekli kendime hatırlattığım yolda devam etmeliydim.

Ya siz; hiç düşündünüz mü başka insanlara baktığınızda en çok hangi duyguyu okuyorsunuz yüzlerinde-gözlerinde?

Aslında başkalarında ilk fark ettiğiniz duygu-düşüncelerin en çok sahip olduğunuz  özellikleriniz olduğunu, en iyi tanıdığınız şeyleri çok hızlı fark ettiğinizi biliyor musunuz?

Değiştirmek istediğiniz şeyler yok mu hayatınızda? Başlamalısınız bir yerlerden, unutmayın! İçinizde büyük bir güç olduğunu hatırlayın.

Değiştirmekte en çok zorlandığınız şeyleri daha iyi kavradığınızı, hiç unutmadığınızı biliyor musunuz?

Fark etmeden tükettiğiniz nefesinizin sizi, canınızı nasıl ayakta tuttuğunu- hayata bağladığını.

O nefesle dengenizi bulduğunuzu, güvenle sağlam adımlarla yere bastığınızı.

Nasılda kendinden emin hayatın içine aktığınızı fark edersiniz…

Dönün yüzünüzü Güneşe -Aya, gökyüzüne…

Sevgiye, huzura, mutluluğa. Hiç bitmeyen hep yenilenen, sürekli değişen ama birbirlerine saygıyla kucak açan güne-geceye…

Güneş ve ay gibi olun, sahi hiç bakar mısınız gökyüzüne; ay nasılda her an değişiverir. Yarım ay, dolunay, yeni ay diye devam eden ve sürekli değişen bir hali vardır. Bunun biz insanlar(özellikle kadınlar)  üzerinde ki etkisini, kendinizin de sürekli değiştiğini fark ettiniz mi? Güneş nasılda mevsimlere göre renk değiştiriverir.

Ben sonbaharı güneşin kızıl ve buğulu bir hale dönüşmesinden hissederim. O kızılımsı rengi inanılmaz duygular taşır bu küçük bedenime ve ruhuma…

Hep hatırlarım; anneciğim sabahları gün doğarken dua ederdi. Şimdi bazı sabahları şükrederken bulunca kendimi aklıma geliverir yüzünü güneşe dönen annem. İnancın gücünü keşfettiğinizde ona sımsıkı sarılın-sarılın ki kendi gerçeğinizi keşfedin.

Hayat böyledir işte, kaybolursunuz madde ile manayı birleştiremediğiniz de, tek başına anlamsızlaşır tıpkı biz insanlar gibi…doğada ki her şeyin birbirine hizmet etmek için var olduğunu hatırlayın.

Onun için gelin bugün farkında olarak gülümseyin. Her kim olursa olsun karşınızdaki.

Bir iyilik yapın-mutlu edin hem kendinizi hem başkalarını…

Kaygılarınızı bir kenara bırakın bir süreliğine de olsa. Kaygılansanız da kaygılanmasanız da sonucu değiştiremeyeceksiniz inanın buna…

Hiç yapamıyorsanız bir yemek molası kadar vakit ayırın kendinize.

Hastalanmadan sağlığınızın kıymetini bilin.

Söylediğiniz her kelimenin büyüsünü fark edin. Sevin, kendinizi, başkalarını, hayvanı, ağacı, yeşili ve dahasını…

Ne demiş Sezen aksu “ ben her bahar aşık olurum” aşık olun iyidir aşk-herkese iyi gelir. 

 “ çünkü aşk en yüksek özgürlük biçimidir. Aşkın büyülü dokunuşuyla kadının yüzü, vücudunun kıvrımları, tüm alışkanlıkları, kendisinin olan her şey kısacası bütün varlığı gereklilik kazanır.  Aşk rastgele yaşamayı sona erdirir her şeyin farkına varırız.” Demiş üstat...

Benden söylemesi, istediğiniz şeylerle zenginleştirin gerisi size kalmış.
Sizce de;; mutluluğunuzu çoğalmanın zamanı gelmedi mi?

İzninizle bu aralar beni mest eden bir şeyle bitirmek istiyorum. Sevgiyle…

“ Om Namo Şivayame”